Να τα πούμε; Σ' αυτό το σπίτι τ' αψηλό, πέτρα να μην ραΐσει. Πλην ράγισε και κατεδαφίζεται, και μαζί το όνειρο ότι κάποιοι, όλοι, μπορούν να πλουτίζουν ασκέπτως κερδοσκοπικά, πολλαπασιάζοντας τα ρίσκα ...χωρίς ρίσκο, ότι οι φούσκες μπορούν εσαεί να φουσκώνουν χωρίς να σκάσουν, και μάλιστα, στα μούτρα των πιο ευάλωτων.
Η πολυφουσκωτή μας οικονομία έσκασε, τώρα: Φούσκα του νομισματοπιστωτικού τομέα, που έθρεψε και τράφηκε από την φούσκα των ακινήτων, που έθρεψε και τράφηκε από την φούσκα του ιδιωτικού χρέους, που μεταφράστηκε σε δημοσιονομική φούσκα και φούσκα του εθνικού χρέους. Σαν παιδικό πάρτυ στο Μαντολναλντ, οι φούσκες μας.
